DARYUSZ MED.
Prorok Daniel, opowiedziawszy zdobycie Babilonu przez Cyrusa (ob. art. Baltazar) dodaje: „A Darius Medczyk nastąpił na królestwo." (VI, 31). Oto jeszcze jedna osobistość, o której nie wspominają starożytni pisarze świeccy; ale stąd daleko jeszcze do wniosku nieprzyjaciół Biblii, że osobistość ta nie istniała wcale. Najprawdopodobniej przypuścić należy, że imię Daryusza jest zepsutem przez przepisywaczy innem jakiemś imieniem, źle zrozumianem i źle napisanem przez pisarzy. Józef Żydowin powiada wyraźnie, że Daryusz nosił inne imię u Greków. Ale któż to jest ta osobistość? Nie brak domysłów po temu. Według Civilta Cattolica, jest-to Cyaxares, syn Astyagesa; według Opperfa, jest-to jeden z wodzów Cyrusa, a F. Lenormand wyjaśnia to ostatnie przypuszczenie, wskazując na Ugbaru, generała Cyrusa w wojennej wyprawie na Babilon (ob. art. Baltazar). W istocie, wiemy ze starożytnych napisów klinowych, że Ugbaru, zdobywszy Babilon rządził nim tak samo jak Daryusz, o którym mówi Daniel; zdaje się nawet, że tenże Ugbaru wykonywał tam rodzaj władzy królewskiej, ponieważ Cyrus w ciągu pierwszych dwóch lat po wzięciu Babilonu tytułuje się tylko królem narodów, podczas gdy następnie nazywany bywa „królem Babilonu, królem narodów." (Ob. Vigouroux, Bible et decouvertes. t. IV; Daniel dans la fosse aux lions; Oppert, Peuple et langue des Medes, str. 167; Civilta Cattolica. 16 luty i 15 marca 1884; F. Lenormand. Divination chez les Chaldeens. str. 181; X. Zaborski. Źródła historyczne Wschodu).